Διαγνωστικά κριτήρια της ρινοκολπίτιδας

 

alt

Κασιώνης Χρήστος, Ιατρός,  Ωτορινολαρυγγολόγος, Κεφαλονιά

Δεν υπάρχει ομοφωνία, όσον αφορά τα διαγνωστικά κριτήρια της χρονίας ρινοκολπίτιδας. Βάσει συμβιβαστικών συμφωνιών, τα συμπτώματα της χρονίας ρινοκολπίτιδας είναι όμοια με αυτά της οξείας ρινοκολπίτιδας, αλλά διαρκούν περισσότερο από 8 εβδομάδες. Η διάγνωση τίθεται βάσει του ιστορικού, της κλινικής εξέτασης και της αξονικής τομογραφίας των παραρρινίων κοιλοτήτων ή της ρινοενδοσκόπησης. Οι θεραπευτικές λύσεις είναι πολυάριθμες , χωρίς να είναι οι περισσότερες τεκμηριωμένες (evidence based).

Σ’αυτές περιλαμβάνονται η χορήγηση αντιβιοτικών, ενδορρινικών κορτικοστεροειδών, κορτικοστεροειδών από του στόματος, αντιισταμινικών, ρινικών πλύσεων  με υπέρτονο διάλυμα φυσιολογικού ορού με ουδέτερο pH , όπως το Osmoclean nasal  spray, αντιισταμινικών, σησαμελαίου, μαστιχελαίου και βιταμίνης Ε (Rhinosisam nasal spray),  αποευαιοσθητοποίησης (αν υπάρχει ατοπία) και χειρουργκής θεραπείας [1].  

Στην πορεία της αντιμετώπισης ενός ασθενούς με πιθανή χρονία ρινοκολπίτιδα μπορεί να γίνουν οι ακόλουθοι λαθεμένοι συλλογισμοί. 

Να θεωρηθεί η νόσος ως μια εκδήλωση αλλεργική, ενώ η οξεία ρινοκολπίτιδα είναι κυρίως λοιμώδης νόσος. Βεβαίως το αν ο ασθενής έχει αναπτύξει οξεία ρινοκολπίτιδα σε ένα αλλεργικό υπέδαφος μπορεί να ανιχνευτεί κατά τη λήψη του ιστορικού. Όμως στην αντιμετώπιση, αυτό που πρέπει να γίνει πρώτα είναι η ριζική θεραπεία της λοίμωξης και η πρόληψη των επιπλοκών της, ενώ στη συνέχεια μπορεί να γίνει πλήρης ανοσολογική, αλλεργιολογική ή άλλη έρευνα, που θα αποκαλύψει τους προδιαθεσικούς παράγοντες, που είναι η αιτία της υποτροπής ή χρονιότητας της νόσου [1]. 

Αρκετοί θεραπευτές αδυνατούν να διαγνώσουν σε μερικά άτομα, που πάσχουν από ρινοκολπίτιδα, ότι μπορεί να υπάρξουν δυσάρεστες παθολογικές επιπλοκές και ότι απαιτείται ακριβής διάγνωση και έγκαιρη αποτελεσματική θεραπεία. 

Αρκετοί  γιατροί, ανεξαρτήτως από το τι ειδικότητα έχουν, αρκούνται στη διάγνωση της ''ιγμορίτιδας'' μόνο με μια απλή ακτινογραφία παραρρινίων. Όλες όμως οι σύγχρονες βιβλιογραφικές πληροφορίες έχουν επιβάλλει την άποψη ότι πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται στον ασθενή αξονική τομογραφία του σπλαγχνικού κρανίου, διότι μόνο έτσι διακρίνονται όλοι οι παραρρίνιοι κόλποι και σε τι βαθμό έχουν προσβληθεί[2].. 

Πολλοί γιατροί αγνοούν τις σύγχρονες εξελίξεις της Ωτορινολαρυγγολογικής αλλεργίας και ανοσολογίας με επακόλουθο να μην αποστέλλουν προς λεπτομερή έλεγχο τους ασθενείς με χρόνια ή καθ' υποτροπήν προβλήματα από τη μύτη και τους παραρρινίους κόλπους, στον Ωτορινολαρυγγολόγο, που είναι ενήμερος αυτών των εξελίξεων και είναι εκπαιδευμένος στην ΩΡΛ Αλλεργία. 

Η επιστημονική βιβλιογραφία της σύγχρονης Ωτορινολαρυγγολογίας ίσως δεν έχει φτάσει ακόμη στα χέρια των γενικών γιατρών, παθολόγων και παιδιάτρων. Οι Ωτορινολαρυγγολόγοι, δεν έχουν διευρύνει επαρκώς τις τεχνικές επικοινωνίας τους με τους γιατρούς των άλλων ειδικοτήτων, για να τους ενημερώσουν πως σήμερα πρέπει να διαγιγνώσκονται και θεραπεύονται οι παραρρινοκολπίτιδες. 

Εξαιτίας των παραπάνω το κόστος της φαρμακοθεραπείας για την αγορά φαρμάκων, που περιείχαν αντιισταμινικά, και χορηγήθηκαν σε ασθενείς με ρινοκολπίτιδα έχει αυξηθεί σημαντικά, παρά το γεγονός ότι όλες οι έρευνες των τελευταίων ετών έχουν δείξει ότι τα επίπεδα της ισταμίνης παίζουν μόνον ένα μικρό ρόλο στην ιγμορίτιδα και τις λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικού.

 Βιβλιογραφία

1. Cherry WB, Li JT. Chronic rhinosinusitis in adults. Am J Med. 2008 Oct;121(10):e13; author reply e15.  Comment in: Am J Med.2008 Mar;121(3):185-9.

2. Fokkens WJ, Lund VJ, Mullol J, Bachert C, Alobid I, Baroody F, Cohen N, Cervin A, Douglas R, Gevaert P, Georgalas C, Goossens H, Harvey R, Hellings P, Hopkins C, Jones N, Joos G, Kalogjera L, Kern B, Kowalski M, Price D, Riechelmann H, Schlosser R, Senior B, Thomas M, Toskala E, Voegels R, Wang de Y, Wormald PJ. European Position Paper on Rhinosinusitis and Nasal Polyps 2012.Rhinol Suppl. 2012 Mar;(23):3 p preceding table of contents, 1-298.

Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.


Flag Counter

///